8 x dingen die mensen zeiden toen ik naar Ameland verhuisde.

Nes, Ameland. Mijn woonplaats sinds een jaar of vijf. Inmiddels zijn Pris en ik ruim 7,5 jaar samen en kom ik die tijd dus op Ameland. In het begin zei ik de ‘stad’ nooit te willen verlaten voor Ameland. Pris kwam maar naar mij toe. Maar ja, dat is makkelijker gezegd dan gedaan, helemaal met drie (jonge) kinderen. Maar langzaam sloot ik Ameland in mijn hart, zag ik het eigenlijk best wel zitten daar op dat gezellige eiland. Een jaar voor ik afstudeerde pakte ik mijn spullen en verhuisde ik officieel naar ons ‘nieuwe’ huurhuisje in Nes. En tja, dat is toch best wel heel interessant voor ‘buitenstaanders’. Vandaag deel ik acht dingen die met regelmaat tegen mij gezegd werden toen ik hier naar toe verhuisde en welke nog steeds vaak gezegd worden. Met een serieuze toon, maar ook moet deze post uiteraard met een korreltje zout genomen worden. 

♣ Maar, zie je je vrienden en familie dan nog wel?
Nee nooit. Oké… Zo’n rare vraag is dit natuurlijk niet. Toen ik verhuisde naar Ameland stond ik er niet bij stil dat je niet meer zo maar even op visite kan bij familie of vrienden. Kerst, Pasen, verjaardagen… Alles moet logistiek goed worden gepland, helemaal met mijn werk in de horeca. En nee, helaas zit Kerst vieren met mijn familie er sindsdien niet meer in. En dat is erg jammer, maar dat komt wel weer, hopelijk wanneer ik een baan in het onderwijs vind. Verjaardagen zijn leuk, maar stiekem is het veel leuker om familie en vrienden buiten verjaardagen om te zien. Dan is er namelijk veel meer tijd om even gezellig bij te kletsen. Ontdekken wie je ‘echte vrienden’ zijn, doe je overigens wel heel snel na zo’n verhuizing. Van de grote vriendengroep die ik had voor ik naar Ameland verhuisde, zijn er slechts twee vriendinnen die met grote regelmaat (of in ieder geval hun best doen) op visite komen. En tja, die zijn dan ook als eerste aan de beurt wanneer ik aan de vaste wal ben. En inmiddels heb ik een hoop lieve vrienden op Ameland!

Shoppen is één van de dingen die mama en ik heeel goed kunnen. In het midden mijn liefste vriendinnetjes van de wal, speciaal overgekomen voor mijn vrijgezellenfeestje.

♣ Rijden daar überhaupt wel auto’s?
Ook niet. We doen alles te voet. Of met paard en wagen. Oh, en als het gesneeuwd heeft rijden er arrensleeën met paarden er voor rond. Oké, niet waar natuurlijk. Behalve dat laatste, dat wel. Tof toch? En auto’s, ja hoor die rijden hier gewoon. Leuk feitje: we hebben geen stoplichten.

♣ Ameland? Daar is toch niks te beleven?
Klopt. Het is heel stil en saai. Er zijn nooit feestjes, je kan nergens uit gaan en leuke terrassen zijn er niet te vinden. Er is een avondklok, dus ’s avonds vind je niemand op straat. Heel gek is deze vraag natuurlijk niet, maar saai? Nee! Winters is het wel wat stiller, maar stiekem is dat natuurlijk ook wel lekker. Het feestje moet je zelf maken, niet? Zomers is er genoeg te doen. Zo zijn er leuke feestjes, festivals, marktjes en ga zo maar door.

Madnes festival, de haven vol en Roggefeest. Genoeg bedrijvigheid op het eiland!

♣ En wat nou als je naar het ziekenhuis moet?
Dan ben je over het algemeen net zo snel (of sneller) in het ziekenhuis dan wanneer je aan de wal woont. Met spoed komt er een heli, en anders is de reddingsboot ook zeer snel gereed. De huisartsen zijn hier over het algemeen wat ‘kundiger’ dan aan de wal, dus voor een hoop kunnen we gewoon hier blijven. En anders maken we er gewoon een gezellig dagje van.

♣ Jeetje, dan heb je zeker altijd zo’n fijn vakantie gevoel?
Ja, altijd. ’s Ochtends gaan we naar de bakker, halen we verse broodjes die we gezellig samen op ons terrasje op eten. Vervolgens worden de bikini’s aan gedaan, de tassen gepakt en vertrekken we richting het strand. ’s Avonds zetten we de barbecue aan en drinken we wijntjes tot de zon onder gaat. Oké, natuurlijk niet. De wekker gaat half 8, de kids moeten eten en vertrekken half 9 naar school. Wij vertrekken ook naar ons werk, of zijn al aan het werk. En hebben gewoon een dagelijks leven net als ieder ander. Vakantie gevoel? Uh, ja alleen als ik vakantie heb. ;)

Zo heel af en toe hang ik heus wel eens de toerist uit. 

♣ Daar kom je toch nooit tussen als ‘buitenstaander’?
Wat dat betreft heb ik altijd geroepen dat dat dan voor een deel echt aan je zelf ligt. Natuurlijk is het wennen, nieuwe mensen, nieuwe omgeving. Gelukkig had ik Pris, die natuurlijk al veel mensen kende. Maar ook heb ik veel zelf moeten doen. Nu werkt het vinden van een baan en leuke collega’s erg mee. Maar nee, ik heb daar nooit moeite mee gehad.

♣ Oh, fijn! Dan kun je elke dag naar het strand!
Als je dicht bij het bos woont, ga je dan elke dag naar het bos? Uiteraard is het heerlijk om de mogelijkheid te hebben om regelmatig naar het strand te kunnen, maar zo ontzettend vaak kom ik er niet hoor. Zomers heb ik daar vrij weinig tijd voor, winters vind ik het wel heerlijk om er een wandeling te maken. Maar elke dag? Neeeee.

Fijne momentjes op het strand of op de dijk. 

♣ Ken je niet iedereen dan? Zo veel mensen wonen daar toch niet?
Het eiland telt bijna 3600 inwoners. Ken jij zo veel mensen? Natuurlijk ken je een hoop mensen, maar over het algemeen is dat alleen maar leuk en brengt het veel voordelen met zich mee. Maar iedereen? Natuurlijk niet!

Zo, is dat ook weer opgehelderd. ;)