Inmiddels is het bijna twee weken geleden dat Pris en ik onze zwangerschap bekend maakten. Die week stond alles een beetje op zijn kop en inmiddels begint het langzamerhand allemaal wat rustiger te worden. Uiteraard wil ik onze zwangerschap ook een plekje geven op mijn blog, maar hoe ik dit in wil richten, vind ik lastig. Net als met ons trouwen wil ik dingen privé houden, maar wil ik ook heel graag dingen delen. Hoe dit vorm zal krijgen op mijn blog, zal de ervaring moeten leren. Ik wil namelijk delen omdat het leuk is en fijn, maar ook omdat ik de afgelopen weken gemerkt heb hoeveel ‘onwetenheid’ er is en hoeveel vragen er zijn. Een stukje duidelijkheid geven, anderen er misschien wel mee kunnen helpen, zou mooi zijn. In ieder geval kun je op zaterdag een update in de vorm van Zaterdag Mamadag verwachten. Of het elke zaterdag is, zal uitwijzen, maar het opzetje is in ieder geval een begin. Zwangerschapsupdates, kleine inspiratie artikelen, eventuele gastartikelen en persoonlijke (informatieve) posts zullen de revue passeren. Voor nu, na deze lange inleiding, in ieder geval een update van ‘het eerste trimester’!
Onzekerheid.
Morgen heb ik de ‘magische 12 weken’ bereikt en dit vind ik toch wel een klein mijlpaaltje, ik heb er onwijs naar uitgekeken. De onzekerheid blijft natuurlijk, maar langzaam begint alles wat meer plek te krijgen. Toen we er net achter kwamen dat ik zwanger was, vond ik het allemaal super spannend. Ik voelde me zo gezegend en bijzonder dat het gelukt was, dat ik tegelijkertijd ook heel bang was dat het mis zou gaan. In het begin heb ik erg veel buikpijn gehad, wat natuurlijk van alles kan betekenen en wat er ook bij hoort, maar prettig is anders. Inmiddels ben ik wat minder onzeker, maar het blijft spannend.
Jeej, we zijn zwanger!
De dag dat we ontdekten dat het raak was, was ik één dag over tijd. Ik ben gezegend met en zeer regelmatige cyclus, dus elke maand was het weer spannend. ’s Ochtends meteen samen getest en ja hoor, het streepje werd steeds donker. Daarna gooiden we er nog een Clear Blue test achteraan (tja, we blijven vrouwen hè) en toen kon ik het pas echt geloven. Wat fijn, we zijn zwanger!
In de weken daarna hebben we langzaam onze familie en goede vrienden op de hoogte gebracht. We vonden het belangrijk dat de kids van Pris het als één van de eersten zouden weten. Ze hebben inmiddels de leeftijd dat ze een hoop snappen en dus hebben we ze het in de zesde week van de zwangerschap vertelt. We willen ze er graag zo veel mogelijk bij betrekken, want het is toch even wennen, zo’n kleintje in huis. Gelukkig waren ze alledrie erg blij, ieder op hun eigen manier, en sprak Isa’s gezicht boekdelen bij het horen van het goede nieuws.
Kwaaltjes.
Tijdens de eerste prille weken van de zwangerschap heb ik vooral erg veel last gehad van mijn buik, darmen en borsten. Er was geen twijfel over mogelijk dat mijn hormonen flink aan het werk waren. De buikpijn die ik had, leek veel op ongesteldheidsbuikpijn. Ik heb avond aan avond met een kruik op de bank gelegen, prettig was het niet. Na die krampen volgden mijn darmen, die niet zo blij waren met de zwangerschap. Opgeblazen gevoel, niet naar de wc kunnen en dat soort ongemakken. Hierbij bood lijnzaad een uitkomst, en gelukkig werd dat langzaam in de 9e week beter. Pijnlijke borsten heb ik vanaf het begin tot ook ongeveer week 9 gehad. Wat een hel was dat zeg, sjesus. Om je een kleine impressie te geven; zelfs fietsen deed zeer. Maar hey, ook daar kwam ook een eind aan. In week 9 kwam de volgende, en bekendste kwaal, de kop opsteken. Ochtendmisselijkheid! Wat ben ik de eerste weken blij geweest dat ik dat niet had, maar ook daar moest ik aan geloven. Uit ervaring kan ik inmiddels vertellen dat je ’s ochtends op de nuchtere maag beter druifjes kunt eten en jus d’orange beter kunt mijden (au!). Ook dat werd minder en gelukkig ben ik niet elke ochtend meer misselijk. Droge beschuitjes in de ochtend doen overigens wonderen. Verder heb ik, zoals de meesten weten, lekker veel met de bank geknuffeld. Ik was behoorlijk moe en heb me daar voor het meest van de tijd aan over gegeven. Ik lag om half 10 in bed en sliep rustig de klok rond. Maar, zelfs dat begint nu minder te worden. Hulde aan de twaalf weken!
Dokter en food-cravings.
Met 9 weken was het eindelijk zo ver, we mochten de baby op de echo bewonderen. Spannend natuurlijk, want dat zou de eerste bevestiging wezen dat alles goed zat. Binnen no-time was de kleine te zien op beeld, daar zat duidelijk iets. Ook was het hartje zeer duidelijk aanwezig en konden we ook de ruggengraat erg goed zien. Alles zag er goed uit. Wat een opluchting was dat en wat bijzonder om te zien dat er toch écht iets groeit daar binnen. Onwerkelijk bijna. Ik moest wel even slikken (ook iets met hormonen) en ik heb bij Pris zelden zo’n gelukkige blik in haar ogen gezien. Een gouden moment!
Had ik in de eerste weken eigenlijk nergens trek in, begint sinds twee a drie weken mijn lekkere trek aardig op te spelen. In het begin waren het vooral de zoete lekkernijen waar ik naar hunkerde. Nutella met soepstengels bijvoorbeeld… En pindakaas heb ik in de eerste weken ook heel veel gegeten. Degene die mij kennen, weten dat dat twee dingen zijn die ik nóóit eet. Inmiddels zijn het meer de zoute dingen waar ik veel trek in heb en heb ik de hele dag zin in – lach niet – patat. En niet een beetje, maar gewoon extreem. Patat en frikandellen. Het is maar goed dat er hier winters weinig snackbars open zijn. Verder is er nog één bijzondere ontwikkeling wat betreft smaak. Ik houd niet meer van koffie. Vies vind ik het niet, maar echt drinken voor mijn plezier, neuh. Ik pak een kopje thee of iets anders, maar koffie, nee dat sla ik nu liever even over. Gek he?
En verder…
Nu alles wat in rustiger vaarwater is gekomen, de ‘ergste’ kwaaltjes voorbij zijn, probeer ik vooral lekker te genieten. Mijn buik groeit erg snel de laatste weken (de eerste foto is genomen met 10 weken, de derde met bijna 12). Ik ben er erg blij mee, maar tegelijkertijd vind ik het super wennen omdat het zo snel gaat. Verder is Iedereen super lief, we krijgen lieve cadeautjes, kaartjes, berichtjes en ga zo maar door. Onze zwangerschap is natuurlijk best bijzonder, niet standaard. Zelf vergeet ik dit nog wel eens. Ik zie dit kindje als iets van Pris en mij samen. Toch zijn er een hoop mensen die nieuwsgierig zijn, wat natuurlijk logisch is. Maar het voelt goed en dat is het allerbelangrijkste. De mooiste reactie kregen we vorige week trouwens van een schoolcollega. Gefeliciteerd, wat leuk! Echt iets van jullie samen! Amen, wat fijn dat er zulke mensen bestaan!
Dit was de, vrij lange, update voor nu. Dat komt natuurlijk door de eerste twaalf weken, haha. Hoe vaak ik zo’n update ga schrijven, hangt er ook een beetje van af of er überhaupt wat te vertellen is. Mochten jullie nog dingen willen weten, ideeën hebben voor de Zaterdag Mamadag, dan hoor ik dat graag. Ik hoop dat jullie dit leuk vonden! Bedankt voor alle lieve berichtjes, de interesse en de felicitaties! ♥
Ah wat fijn en mooi om te lezen hoe het met je gaat en hoe de afgelopen weken gegaan zijn. Mooi begin van iets nieuws. Prachtige foto’s ook, je ziet er stralend uit!
Wat kan je het toch mooi geschrijven. Ik vind het zo mooi dag jullie zwanger zijn. Geniet van je zwangerschap het is zo intens mooi
Prachtig geschreven! Het is en blijft zo’n wonder he… Vind het voor mij persoonlijk een beetje een moeilijk onderwerp, het raakt me. Dus weet niet of ik altijd zal kunnen reageren op een artikel over je zwangerschap… Heeft niks met jou te maken, just so you know! Heel veel geluk :-D
Wat een leuke update om te lezen!
Ik wens jullie hele fijne feestdagen en een gelukkig nieuwjaar Xoxo
Ah wat heb ik genoten van deze geweldige update, zo leuk om te lezen en wat een bijzonder proces! Echt, ik sprong een gat in de lucht van het nieuws, zo leuk vind ik het! En ik moest wel een beetje lachen om patat hihi, zou ik dat later ook krijgen? Extreem veel patatjes lijkt mij zo grappig! Sushi mag geloof ik niet meer, dat lijkt mij heel pittig haha <3 Maar alles voor het kleine wondertje, wat speciaal! Enjoy en ik hoop dat de komende weken qua gezondheid voor je heel goed zullen verlopen! Veel liefs X
Ik ben heel blij voor je, geniet maar van je buikje, de negen maanden gaan snel voorbij gaan. xx
Zo mooi om te lezen! 5 januari is mn zusje uitgerekend, echt super spannend! Dan word ik voor het eerst tante!
Wat leuk om een update te lezen. Het zin hebben in patat en alles wat vet en ongezond is, zo herkenbaar :-)
Nogmaals van harte gefeliciteerd, en wat leuk om door zo’n update toch een beetje betrokkken te worden bij je zwangerschap. Leuk! Ook zoals je de foto bovenin hebt gemaakt met een korte samenvatting van de belangrijkste dingen :)
Heel fijn nieuws! Super om te lezen! Hopelijk gaan de kwaaltjes vlug voorbij en kunnen jullie samen je voorbereiden op die kleine spruit! Ik ben er zeker van dat je zo’n mooie zwangere buik gaat krijgen!