Jullie hebben ongetwijfeld gemerkt dat het de laatste tijd een stuk rustiger is op mijn blog. Sommige weken kan ik me er toe zetten om regelmatig of zelfs dagelijks te bloggen en op andere momenten wil het gewoon even niet. Toch voelt het niet fijn om helemaal niks van me te laten horen, dagelijks zijn er nog vele van jullie die mijn blog bezoeken. Helemaal uitleggen waarom het zo rustig is, lukt me misschien niet. Maar ik ga toch een poging doen.

Uiteraard speelt mijn zwangerschap op het moment een grote rol. De eerste maanden was ik moe en futloos, maar dat heb ik nu gelukkig niet meer. Niet op die manier in ieder geval. Helaas heb ik mijn vermoeidheid mogen inruilen voor fikse bekkenproblemen wat eigenlijk alleen maar erger wordt. Mijn bekken, billen en benen protesteren steeds meer, vaker en heviger. De ene dag gaat het een stuk beter dan de andere dag, maar het is super vermoeiend. Ik heb natuurlijk een full-time staand en lopend beroep, wat het er niet altijd beter op maakt. Ik pak mijn rust waar ik kan, maar als de zaak vol gasten zit, kan ik moeilijk gaan zitten natuurlijk.

Buiten mijn werk, op vrije dagen en in mijn split lig ik veel op de bank om mijn bekken te ontlasten. Niets voor mij, sterker nog, ik vind het vreselijk. Ik weet dat het is wat mijn lichaam nodig heeft, waar het om vraagt, maar het is niet ‘ik’. Ik wil dingen doen, aan tafel kunnen zitten, bloggen en simpele dingen als het huishouden doen of de was opruimen. Het is frustrerend wanneer je lichaam niet mee werkt, dus ik kom mezelf af en toe lekker tegen. Gooi daar wat zwangerschapshormonen bij en het feest is compleet.

Het klinkt nu allemaal een stuk dramatischer dan het is, want verder voel ik me eigenlijk goed en mag ik niet klagen. Ik heb verder geen klachten, ons kereltje groeit goed en is lekker actief. Het enige wat me nekt is die stomme k* pijn. Gelukkig biedt ZwangerFit handreikingen waar ik zeker wat mee kan en voelt het goed om eens per week te ‘sporten’. Daarnaast sta ik inmiddels onder behandeling bij de fysio. Mijn rug- en bil spieren en m’n SI gewricht zijn lekker overbelast. Ze maakt de boel los en geeft tips waardoor ik bewuster beweeg en betere houdingen aan neem. Hopelijk biedt het uitkomst.

Verder heb ik hier en daar laten doorschemeren op mijn blog dat er ook wat dingen spelen in onze privé situatie. Hier wil ik verder niet te diep op ingaan omdat sommige dingen gewoon privé moeten blijven. Het gaat om ziekte in de familie, wat veel (emotionele) energie vergt van de familie en ons gezin. We slaan ons er met zijn allen goed doorheen en ben heel erg trots op Pris en de kids. Het maakt ons allemaal nog een stuk hechter als gezin en familie.

Prioriteiten stellen is momenteel dus lastig maar even belangrijker dan ooit. Mijn prioriteiten liggen nu bij mijn gezin, familie en mijzelf. Bloggen zal, hoe leuk en fijn ik het ook vind, even naar de achtergrond moeten verdwijnen omdat er de tijd, energie en middelen niet voor zijn. Sommige weken zul je dus wat meer online zien komen dan andere weken. Zo vind ik het heerlijk om vanaf de bank te typen voor Zaterdag Mamadag maar is het maken van reviews en nail arts op het moment een stuk lastiger. Even een onregelmatig blogschema dus.

Bedankt voor alle lieve reacties die ik al heb mogen ontvangen de laatste weken via de mail, via social media maar ook persoonlijk. Ik houd niet van klagen, maar eerlijk zijn en af an toe van je afschrijven is ook wel eens fijn. Ik vond dat ik jullie een kleine ‘verantwoording’ schuldig was, dus bij deze.