Lezen, ik ben er dol op! Ik neem tegenwoordig weer vaker de tijd om te lezen, juist nu ik zo druk ben. Ik vind het de ideale manier om even een momentje voor mezelf te creëren op de bank en even niet bezig te zijn met werk of studie. Ik heb een zeer brede smaak wat betreft boeken en natuurlijk lees ik, zeker nu, ook steeds meer in het Engels. Vandaag zet ik mijn laatst gelezen boeken op een rijtje en vertel ik kort wat ik er van vond!

De Kooi – Josh Malerman

Aanvankelijk negeerden de mensen de bizarre getuigenissen op het nieuws. Maar er kwamen er steeds meer en ze kwamen van steeds dichter bij huis. Algauw hoorden we dat het bij ons op straat gebeurde, om de hoek. De televisie ging op zwart, de radio zweeg en het internet viel uit. Telefoons stopten met overgaan. En we konden niet meer naar buiten. Want daar zijn zij. En zij mogen niet gezien worden… 

Rete-spannend! Malorie is samen met haar twee kinderen op de vlucht. Ze zijn op de vlucht voor ‘wezens’. Eenmaal besmet door deze wezens plegen mensen zelfmoord. De besmetting vindt plaats door te kijken naar een besmet persoon. Het is dus van belang dat Malorie en haar kinderen hun ogen gesloten houden. Het boek heeft geen diepgang of is geen literair hoogstandje, maar zeker vermakelijk en super spannend. Het verhaal is origineel en leent zich ook uitstekend voor een spannende film. Verbaasd me dat hij nog niet verfilmd is!

Paaz – Myrthe v/d Meer

Als Emma van de ene op de andere dag opgenomen wordt op de paaz, weet ze één ding zeker: hier is een fout gemaakt. Ze heeft namelijk een leuke baan, een geweldige vriend en een goed leven, dus dat ze dood wil kan dan toch geen probleem zijn? Het is het begin van Emmas zoektocht door de absurde wereld van de psychiatrische kliniek met al haar regels, pillen en diagnoses een zoektocht naar de uitgang, maar boven alles een zoektocht naar zichzelf. Tijdens haar reis langs vreemde patiënten en nog vreemdere therapeuten, depressieve kerstballen en onverwachte vriendschappen, begint Emma te beseffen dat ze hier niet voor niets zit, en dat zij de enige is die kan bepalen of, maar vooral ook hoe ze ooit de paaz weer verlaat.

Psychiatrische romans zijn helemaal mijn ding. Ik vind het interessant en – als het goed is – een meeslepend genre. Dit boek vond ik steengoed. Niet spannend, geen climax maar gewoon down-to-earth, ‘echt’ en ontroerend. Vanaf het begin voelde ik mee met het personage, mede doordat het verhaal vanuit de ik-persoon vertelt wordt. Het boek bevat scherpe observaties over hoe het er op de PAAZ aan toe gaat, maar ook haar eigen gevoelens zijn realistisch en treffend omschreven. Vol humor, zelfspot én reality-checks waar iedereen zich in kan vinden. Erg meeslepend, een absolute aanrader!

Het Programma – Suzanne Young

Sloane denkt wel twee keer na voordat ze in het openbaar begint te huilen. Sinds zelfdoding is uitgegroeid tot een internationale epidemie, zou een huilbui haar in het Programma kunnen doen belanden, de enige bewezen behandelingsmethode. Ze heeft al een broer verloren, dus Sloane weet zeker dat haar ouders er alles aan zullen doen om haar in leven te houden. Ze weet ook dat iedereen die het Programma heeft gevolgd terugkeert met een schone lei: hun depressies zijn verleden tijd, maar hetzelfde geldt voor hun herinneringen. Omdat ze zowel thuis als op school constant onder toezicht staat, zorgt Sloane dat ze zo min mogelijk opvalt en verbergt ze haar gevoelens zo goed mogelijk. De enige bij wie Sloane zichzelf kan zijn, is James. Hij heeft beloofd om ervoor te zorgen dat ze geen van beiden in het Programma terechtkomen en Sloane weet dat de liefde tussen hen sterk genoeg is om allerlei tegenslagen te weerstaan. Maar ondanks de beloftes die ze elkaar maken, wordt het steeds moeilijker om de waarheid te verbergen. Ze worden alle twee steeds zwakker, depressie ligt op de loer. En het Programma zit hun op de hielen… 

Voor wie van dystopische boeken als The Hunger Games, Divergent en de Test houdt, is Het Programma een aanrader. Een origineel verhaal, iets wat toch best moeilijk is na de trend in ‘dit soort boeken’. Vanaf de eerste bladzijde was ik geboeid en benieuwd hoe het verhaal verder zou gaan. Opnieuw is dit geen literair hoogstandje, maar wel een spannend en zeer vermakelijk boek met een aantal verassende wendingen en een einde wat je met flink wat vragen laat zitten… Ik heb het vervolg (er zijn drie delen) al klaar staan om te gaan lezen.

Looking for Alaska  (Het grote misschien) – John Green

Miles Halter, gefascineerd door Laatste Woorden, gaat naar Culver Creek, Alabama, om zich voor te bereiden op de universiteit. Daar vormt hij al snel een onafscheidelijk drietal met zijn kamergenoot de Kolonel en diens beste vriendin Alaska. Maar vanaf het moment dat Alaska zijn leven binnenwandelt – spannende, intelligente, supersexy, totaal verknipte Alaska – is hij verloren. En terwijl hij weet dat hij die grens van hun kostbare vriendschap niet moet overschrijden, kan hij niet anders – want het leven begint pas echt te zinderen als de liefde zijn intrede doet. Onbeantwoorde, onmogelijke liefde. Of toch niet? Het grote misschien is een verhaal over de pijn en vreugde van het intense leven, ware liefde en verscheurend verlies, dat de lezer altijd bij zal blijven.

Eén van de mooiste boeken die ik gelezen heb. Ik las ‘m in het Engels in bijna één ruk uit, omdat ik het verhaal zó prachtig vond. Ik ben sowieso fan van John Green. Hij schrijft zulke mooie, ‘echte’ verhalen zonder teveel poeha. Zijn personages vind ik boeiend en ook in dit boek heeft hij dit geniaal gedaan. Vol met (zwarte) humor, tragedie en de zoektocht van jonge mensen die balanceren tussen puber zijn en volwassen worden.

Me Before You  (Voor mij) – Jojo Moyes

Louisa en Will zijn absolute tegenpolen. Als Lou wordt aangenomen om voor Will te zorgen, die sinds een ongeluk in een rolstoel zit, botsen hun karakters ook onmiddellijk. Maar als ze ontdekt wat hij voor ogen heeft, besluit ze alles op alles te zetten om hem van gedachten te doen veranderen. Alleen, hoe overtuig je iemand dat er nog zo veel avonturen te beleven zijn, als je zelf de wereld niet durft te ontdekken?

Wauw! Dit is absoluut het mooiste verhaal wat ik gelezen heb. Niet alleen om het verhaal zelf maar ook om hoe het verhaal geschreven is. Ik las het boek tevens in het Engels en werd verliefd op de taal die Jojo Moyes gebruikt om haar personages en het verhaal te laten spreken. Ik heb een aantal keren mijn tranen flink laten lopen van ontroering van zowel geluk als verdriet. Prachtig en een echte aanrader. De film vond ik overigens ook prachtig. (Maar niet zo mooi als het boek.;))

Harry Potter and the Cursed Child

Het leven van Harry Potter was al nooit eenvoudig, maar nu hij een overwerkte ambtenaar is op het ministerie van Toverkunst en vader van drie schoolgaande kinderen lijkt alles nog moeilijker. Terwijl Harry wordt achtervolgd door zijn verleden dat weigert verleden tijd te blijven, worstelt zijn jongste zoon Albus met een familie-erfenis waar hij nooit om gevraagd heeft. Wanneer het verleden en heden dreigen te versmelten, leren zowel vader als zoon dat duisternis soms uit onverwachte hoek komt.

Eigenlijk de enige echte tegenvaller in deze reeks. Het boek was zeker niet slecht, het verhaal vermakelijk en ook best veelbelovend aan het begin. Helaas vind ik het vooral sinds het einde steeds vlakker worden en lijkt het slot als of er geen tijd meer was in het toneelstuk en er dus snel een eind aan gebreid is. Vlak en zeker niet vergelijkbaar met de andere Harry Potter verhalen. Natuurlijk heeft dit boek een hele andere insteek, maar dit verhaal heeft me verder niet enthousiast gemaakt. Helaas…

Over anderhalve week begint mijn Novel klas op de opleiding, dus ik ga me nu heerlijk verdiepen in Engelse Novels als Pride and Prejudice, Hard Times en Oranges aren’t the only fruit. Wish me luck! ;)

x Lisanne