Afgelopen zaterdag was het zo ver, ik ging op jurkenjacht! Vorige week ‘plogde’ ik al een dagje en dit beviel zo goed (van beide kanten) dat ik besloot om deze dag ook met jullie te delen. Niet helemaal natuurlijk, maar ik geef jullie een klein tipje van de sluier (hoe toepasselijk). Uiteraard kan ik deze dag niet beknopt beschrijven, dus is het een lekker lang verslag geworden. Ik zou zeggen, pak een kopje thee (of koffie) en lees mee!

Zoals jullie in de afgelopen Wedding Wednesdays hebben kunnen lezen, trouwen Pris en ik ‘klein’ met tevens een ‘klein’ budget. Dan vallen er toch een hoop bruidszaken af. Ruim van te voren ben ik me op internet gaan oriënteren en vond ik drie winkels in Gelderland waar ik mogelijk zou kunnen slagen. Arnhem bleek hiervoor de beste stad en omdat ik hier een paar jaar gewoond heb, kan ik hier aardig de weg vinden. Natuurlijk ging ik deze dag niet alleen en nam ik mijn moeder en beste vriendinnetje – tevens getuige – mee om mij te helpen. In goed doordachte volgorde gingen we op jacht. De meest ‘goedkope’ zaak, gevolgd door een outlet en daarna een ‘wat duurdere – maar nog steeds goedkope’ bruidszaak. Kijk mee naar mijn jurkenjacht én wat ik nog meer deed op deze zaterdag terug in Zutphen…

Het weekend sliepen Pris en ik bij mijn ouders in Zutphen om lekker te genieten van onze laatste vakantiedagen samen. We slapen dan op het kleine zoldertje tussen de tijdschrifthouders vol voetbal-tijdschriften van mijn vader. De wekker ging om half 9 (maar uiteraard was ik al véél eerder wakker) en voor we op pad gingen liet ik de hondjes nog even uit.

Na mijn wandelingetje met de honden, zette ik koffie voor Pris – die héél zielig alleen thuis bleef – en maakte ik mij op. Dit is altijd even improviseren op het kleine zolderkamertje met gebrek aan ruimte, licht en spiegels.

Om iets voor tien vertrokken mijn moeder en ik richting Arnhem waar we Lianne (vriendin én getuige) zouden ontmoeten. Onderweg was het echt noodweer, wat een timing!

De treinreis tussen Zutphen en Arnhem duurt gelukkig maar 20 minuutjes, dus tien voor half 11 kwamen we op Arnhem Centraal aan. Hier stond Lianne al op ons te wachten en goed ingepakt met capuchons op gingen we op weg naar de eerste winkel; Dream Dresses. Deze zit aan het eind van de stad dus moesten we een klein stukje lopen. Dream Dresses verkoopt echt van alles. Je kunt er terecht voor galajurken, cocktailjurkjes, schoenen, sieraden én bruidsjurken. Je zou het kunnen vergelijken met een fashion outlet. De prijsjes zijn super fijn, maar dit merk je ook een beetje aan de kwaliteit. Deze is zeker niet slecht te noemen, maar is niet vergelijkbaar met een ‘echte’ trouwjurk. Maar, dit merk je dan ook in de prijs. Ze verkopen een hoop ‘kitch’, glitters en ‘foute’ jurken, maar er zitten ook prachtige jurken tussen. Voor elk wat wils dus.

Na goed zoeken – wát was ik blij dat ik mijn moeder en Lianne mee had – vonden we uiteindelijk een stuk of acht jurken die ik ging passen. Jurken in allerlei verschillende soorten, maten en modellen. Gewoon om te proberen. Sommige werden gelijk afgekeurd, waren niets voor mij en het leuke was ook dat de meeste jurken die ik voor ogen had, het uiteindelijk absoluut niet waren. En tja, toen werden alle clichés werkelijkheid… Ik kwam de paskamer uit met dé jurk. Hij zat als gegoten, was prachtig én alles wat ik in eerste instantie níet voor ogen had. Na nog een aantal jurken gepast te hebben deed ik dé jurk nogmaals aan. Tien rondjes draaien, alle kanten bekijken, rondlopen… Mama’s ogen zeiden eigenlijk ook al genoeg, dit was ‘m… Maar, ik had nog twee winkels waar ik wilde kijken, dus waren de verkoopsters zo lief om de jurk voor mij achteruit te hangen. Over de verkoopsters moet trouwens ook wat gezegd worden. Het was dolle boel daar binnen, super druk en vol. En toch bleven ze vriendelijk en renden ze de poten uit hun lijf om iedereen te helpen. Ook kwamen ze zelf met jurken aan, gaven ze tips en waren ze super vriendelijk. Echt top!

Na deze pas-sessie was het eerst tijd voor koffie met gebak. Of… eigenlijk icetea met gebak. Dat ging er wel in nadat ik me in al die jurken had gewurmd en ook Lianne en mama waren er wel aan toe… Hierna vervolgden we onze weg naar winkel twee, De Bruidsoutlet. Dit bleek een grote teleurstelling… Een kleine winkel met te veel mensen… We kwamen binnen en we voelden ons eigenlijk al ‘te veel’. Dit is natuurlijk het risico wanneer je op zaterdag komt en naar een winkel gaat die zonder afspraken werkt. Na een kleine 15 minuten stonden we weer buiten. Hoewel mij via de mail verteld was dat ik hier terecht kon met mijn kleine budget, kon ik eigenlijk niks vinden en stond de hele sfeer me eigenlijk al tegen. Dan heb ik er al geen zin meer in, dus besloten we naar winkel drie te gaan, Assepoester. Hier was het net zo druk, maar doordat de winkel ruimer was, was dit een stuk prettiger winkelen. Het personeel was vriendelijk, maar simpelweg te druk om ons te woord te staan. Helaas… Maar, stiekem bleef die ene jurk toch in mijn hoofd hangen en stonden we ook hier binnen 15 minuten weer buiten. Ik had mijn keus allang gemaakt, terug naar Dream Dresses!

Bij Dream Dresses trok ik voor de derde keer de jurk aan. Inderdaad, dit was ‘m… Hier zette we tevens onze zoektocht voort naar een eventueel jasje/omslagdoek/bontje en lingerie. Ik paste een hoop en heb ook in een deuk gelegen. Wát is er veel mogelijk zeg en wat kunnen bepaalde toevoegingen aan je jurk, je ineens anders doen lijken. Uiteindelijk slaagde ik voor nog ‘iets’ (geheimzinnig hè?) en liep ik voldaan de winkel uit. Ik was geslaagd in de eerste winkel, had een prachtige jurk, voor een heerlijk prijsje en dat voor de klok van half 3. Serieus, wat een euforisch gevoel is dat zeg. Nogmaals, álle clichés zijn waar.

Na de tweede lange pas-sessie hadden we toch ook wel trek gekregen en lunchte we bij één van mijn favoriete lunchrooms in Arnhem genaamd ‘Arneym‘. Voor wie eens in Arnhem komt, is dit zeker een aanrader. Het is een soort tapas concept, alleen dan met de meeste uiteenlopende gerechten. Alles is ook nog eens super lekker!

We namen samen frietjes (die zijn echt goddelijk daar) en ik koos verder voor een gambakroketje en een broodje met zalm. Mmm. Kijk ons blij wezen met z’n tweeën, haha. Bij Arneym hebben we heerlijk rustig gezeten en gekletst.

Na de – wat late – lunch gingen we nog even de stad in. Er was immers nog tijd om even te neuzen en wie weet kon ik nog wel slagen voor een aantal dingen op mijn lijstje. Ook doken we even de Brassa in. Een super leuke winkel die ik vergelijk met de Expo, alleen dan met veel meer klasse, haha. Ze hebben super leuke hebbedingetjes en een prachtige wand vol met originele kaarten. Zeker een bezoekje waard.

We hebben serieus tot vijf uur gewinkeld, maar ik kon verder niet echt meer slagen. Wel ‘kocht’ ik nog een fijn Essie lakje (van mijn moeders Airmiles, hahaha) bij de Etos en sloeg ik mijn favoriete topcoat in bij de Kruidvat. Daarna vertrokken we weer richting het station om terug te reizen richting Zutphen. We namen afscheid van Lianne en stapten in de trein. Mijn moeder is overigens de hele dag de ‘lifeguard’ van mijn jurk geweest. Ik mocht ‘m niet dragen en ze heeft de jurk de hele dag voor me mee gesleept. Dank je mam! 

Rond een uur of zes waren we weer op station Zutphen, waar Pris ons stond op te wachten in de auto. Fijn, met het noodweer hoefden we niet te fietsen en kon de jurk veilig vervoerd worden.

‘s Avonds hadden we nog een verjaardag van een vriendin. De laatste tijd vind ik het leuk om zelf mijn cadeautjes samen te stellen en voor haar maakte ik een fijn goodie pakketje in een Glossybox. Voor Pris nam ik trouwens nog een klein cadeautje mee van de Brassa. Een grappige goudvis die licht geeft en geluid maakt. Wie onze trouwkaart gezien heeft, snapt mijn keus. ;)

Om 9 uur waren we op de verjaardag en hier kwam ik natuurlijk onze uitnodiging tegen. Super leuk om de uitnodigingen her en der tegen te komen! Met een lekker rood wijntje genoot ik van het terugzien van ‘oude schoolvriendinnen’ die ik altijd op deze verjaardag tegen kom.

Tegen 12 uur was het tijd om weer richting huis te gaan. Ik was bek af, wat een heerlijke maar ook vermoeiende dag. We liepen nog een rondje met de hondjes en doken daarna heerlijk ons bedje in.

De hondjes slapen bij mijn ouders altijd bij ons op zolder en ook Oscar was bek af. Lekker slapen, wat een fijne dag! <3

Een iets langere plog dan gebruikelijk, maar na al jullie lieve berichtjes en interesse, kon ik het natuurlijk niet laten deze dag met jullie te delen!