Het heeft even geduurd voor ik deze blogpost schrijven kon. Dat klinkt misschien wat dramatisch, maar ik heb bewust gewacht tot de grootste ‘emotionele’ lading er af was. De afgelopen maanden ben ik zowel op mijn blog als social media kanalen open geweest over het geven van borstvoeding. Ik vind het daarom ook wel zo fair om ‘de andere kant’ te delen. Sinds een kleine maand ben ik namelijk gestopt met het geven borstvoeding. En dat was (en is…) toch best even een dingetje.
Zoals jullie konden lezen in mijn andere borstvoeding gerelateerde blogs was ik er trots op dat ik borstvoeding mocht en kon geven. Waar ik eerst de instelling had van ‘ik zie wel hoe het loopt’, had ik later het doel om zeker een jaar te voeden. 12 maanden borstvoeding geven was iets wat ik toch wel heel graag wilde halen. Daarna wat afbouwen en wel zien hoe dat zou gaan. Helaas besloot Jippe met 10,5 maand dat het wel goed was geweest. En auch, dat deed eventjes pijn!
Met 9 maanden hadden we al even een dipje en vreesde ik voor het stoppen. Toch ging dit na een paar dagen over en leek deze dip te maken te hebben met mijn komende menstruatie. Ik was zo blij toen Jippe daarna weer dronk! Vooral de momentjes voor het slapen gaan waren favoriet. Heerlijk knus, ons momentje. Negen van de tien keer viel hij in slaap aan de borst en knorde hij daarna tevreden verder in zijn bedje. Zelfs de nachtelijke momentjes waren stiekem soms best fijn. Niets troost beter dan de borst!
– 6 weken oud, voor het eerst ‘een hapje eten’. –
Met bijna tien maanden kondigde de derde tand zich aan, de eerste boventand. Hier had Jippe duidelijk meer last van dan de twee ondertanden. Hij was ’s nachts wat in de weer, was wat hangerig en niet helemaal zich zelf. Daar boven op begon Jippe met bijten tijdens het drinken. Ik zei dan kort en duidelijk ‘au!’, haalde ‘m van mijn borst en probeerde het opnieuw. In het begin ging dit nog wel, maar het ging van kwaad tot erger.
Daarna volgde van de één op de andere dag het weigeren. Hij duwde mijn borst weg, draaide zijn hoofd en kneep zijn lippen stevig op elkaar. Niks geen borst. Eerst dacht ik dat we ook dit wel weer te boven kwamen, net als de 9 maanden dip. Maar helaas leek dit niet zo. Hij bleef weigeren en wilde gewoon echt niet meer.
Ik heb van alles geprobeerd. Van slapend proberen te voeden, huid op huid contact, afleiden etc. Niets hielp. Uiteindelijk heb ik me er bij neer moeten leggen en trots moeten zijn met de lange termijn die ik borstvoeding heb mogen geven. Maar dat laatste is toch wel even makkelijker gezegd dan gedaan. Soms denk ik: ‘Had ik maar…’ of ‘Als ik dit misschien nog had geprobeerd dan…’, maar dat is natuurlijk grote onzin. Ik heb alles gedaan wat ik kon en mag heel blij zijn met wat ik bereikt heb. Het 12-maanden doel moet ik los laten.
– Cappuccino op het terras. –
Lastig vind ik nog wel het onbegrip waar ik soms tegen aan liep wanneer mensen hoorde dat ik ‘nog’ voedde of wanneer ik vertelde dat ik het best moeilijk vond dat ik moest stoppen met de borstvoeding. Misschien daarom juist ook wel dit blog. Wat borstvoeding voor de één betekent, kan het voor een ander weer heel anders betekenen. Denk om wat je zegt, denk voordat je oordeelt. Borstvoeding kan heel waardevol zijn, voor de een is dat 3 maanden, voor de andere 6 maanden en weer voor een ander 2 jaar. En ook als je er voor kiest om flesvoeding te geven, verdien je naar mijn idee alle begrip en respect.
– Samen drinken met z’n knuffel, een week voor ‘ie besloot dat het genoeg was. –
Jippe krijgt nu lekker de fles en is daarmee hartstikke tevreden. Hij gaat lekker slapen, drinkt prima en groeit nog steeds hartstikke (meer dan) goed. Eigenlijk is deze manier van stoppen natuurlijk ‘ideaal’. Jippe heeft niet moeten afkicken, ik heb geen hangerige of verdrietige baby gehad omdat hij moest wennen aan het feit dat hij geen borstvoeding meer krijgt. Alleen voor mama was het even moeilijk. En nog steeds moet ik wel even slikken wanneer ik borstvoedingsfoto’s zie van mezelf of iemand anders.
Maar hey, ik heb 10,5 maand gevoed. En daar ben ik super trots op! Deze periode moet ik afsluiten… Ik vond het mooi te kunnen doen en koester de fijne momentjes samen. Dat heb ik toch maar mooi even geflikt!
chucky1012 zegt
Jeetje, dat is nogal wat.
Ik begrijp goed dat dit moeilijk geweest moet zijn na zoveel maanden op jouw manier voeding te hebben gegeven.
Jullie kindje groeit zo goed.
Xoxo
leonie van Mil zegt
Ik zou het ook zo jammer vinden als het straks stopt. Ik heb meerdere keren overwogen te stoppen, omdat ik in sommige gevallen de fles geven toch makkelijker vind. Maar ik denk dat ik de borstvoed-momentjes echt ontzettend zou gaan missen. Dus ik snap heel goed dat het even slikken was toen het stopte.
Lisanne zegt
De fles heeft absoluut voordelen, maar voor mij wegen die nog steeds niet op tegen de borstvoedingsvoordelen haha. :P Ik mis de momentjes nog steeds, dus inderdaad. Slikken… ;)
Jennifer zegt
Ik geef nog wel steeds borstvoeding en vind het ook inderdaad erg moeilijk om te stoppen en ik hoop dat Melle zelf zijn moment kiest dat hij niet wil. Ik denk dat dat wel het mooiste is, dat je kind zelf besluit dat het genoeg is, in plaats van dat ik voor hem beslis dat het klaar is. Maar ik begrijp volkomen dat je het nu te vroeg vindt, want ik moet er zelf stiekem ook niet helemaal aan denken dat Melle vanavond misschien wel besluit niet meer te willen, bijvoorbeeld. Maar gelukkig kun je nog steeds intieme momentjes met Jippe beleven op een andere manier. Ik geniet bijvoorbeeld ook veel van samen badderen en douchen en het huid op huid contact. En ook de flesmomentjes kun je op die manier intiem maken natuurlijk.
Lisanne zegt
Je hebt helemaal gelijk! :) Mooier kan het eigenlijk niet. Alleen was ik zelf nog niet zo ver, haha. Fijn dat je Melle nog steeds mag voeden! Lekker door blijven gaan tot jij en hij het goed vinden voelen toch? En inderdaad, intiem kan ook op andere manier.
Martina zegt
Best bijzonder dat je kindje nu zelf besloten heeft dat het genoeg was. Snap dat t pijnlijk was om te stoppen. Heb zelf dezelfde periode borstvoeding gegeven en voor mij was het ook echt een dingetje… Toch ben ik onwijs trots!
Lisanne zegt
Ja, zeker bijzonder! En inderdaad, we mogen gewoon hartstikke trots zijn! :)