Inmiddels blog ik alweer ruim 3,5 jaar en gaat dit met ups en downs. Na een voorzichtig begin, kreeg ik onverwachts een hele hoop meer bezoekers en is er een vast groepje waarvan ik weet dat ze mijn blog regelmatig al dan niet dagelijks lezen. Sommige komen voor de (beauty)reviews, anderen voor de zwangerschap en mama blogposts en weer een ander groepje leest vooral mijn persoonlijke blogs. Nu is het jullie misschien opgevallen dat blogs in laatstgenoemde categorieën zelden meer voorbij komen. En dat is even een dingetje…
Voorheen schreef ik regelmatig persoonlijke blogs. Ik deelde hersenspinsels, liet jullie meekijken doormiddel van maandoverzichten en zogenoemde plogs. Toen we gingen trouwen nam ik jullie uitgebreid mee in de trouw voorbereidingen en toen ik zwanger was plaatste ik regelmatig een uitgebreide zwangerschapsupdate. Over elke persoonlijke blog dacht ik altijd goed na, soms met vallen en opstaan. Wat wil ik delen? Wat willen anderen dat er van hen gedeeld wordt? Wil ik dat dit voor eeuwig op het internet staat en dat bijvoorbeeld mijn toekomstige werkgevers dit kunnen vinden door simpelweg mijn naam te Googelen?
Laatste zwangerschaps update!
Toen ik aan het eind van mijn zwangerschap kwam en zeker toen ik uiteindelijk echt moeder werd, merkte ik ineens nog meer hoe kwetsbaar je bent. Of, ik voelde me in ieder geval heel kwetsbaar. De keuze om Jippe niet herkenbaar op het internet te delen was van te voren dan ook al een zeer bewuste keuze waar ik nog steeds heel blij mee ben. Toch kan ik het niet laten om soms dingen te delen omdat ik nou eenmaal een hele trotse moeder ben. Toch blijf ik dit onherkenbaar doen, tot Jippe zelf oud genoeg is om hier een keuze in te maken.
Natuurlijk deel ik nog wel regelmatig persoonlijke posts, de één wat serieuzer dan de ander, maar dit is wel een stuk minder geworden. Een ander punt wat daar erg mee te maken heeft, is mijn nieuwe baan. Het werken in de horeca was altijd heerlijk anoniem, maar met mijn baan als docent op de middelbare school hier op het eiland, ben ik natuurlijk een stuk minder anoniem. Ik weet dat een aantal leerlingen mijn blog lezen, al voor ik überhaupt docent werd op school. Hier heb ik geen moeite mee, maar ik merk wel dat ik hierdoor zoekende ben in de dingen die ik wel en niet deel op mijn blog.
Jippe momentjes delen op Instagram. Maar wel onherkenbaar.
Want, eigenlijk mis ik het persoonlijke bloggen ook heel erg. Juist mijn persoonlijke updates werden heel erg goed bezocht en hier kreeg ik altijd super leuke reacties op. Bloggen is voor mij begonnen al een uitlaatklep op het gebied van beauty maar ook op persoonlijk vlak. Lekker even van me afschrijven, dingen delen, updates schrijven… Misschien dat ik binnenkort toch maar weer eens begin met wat maandoverzichts. Deze zullen dan alleen wat kritischer bekeken worden voor ze online gezet worden, haha.
Goed, ik ben dus zoekende. Ik wil het persoonlijk bloggen wel weer oppakken, maar weet niet zo goed hoe… Misschien zijn er onder mijn lezers bloggers die ook een ‘voorbeeldfunctie’ hebben? Of andere tips? Let me know!
Gea zegt
Leuk om te lezen! Zelf blog ik ook al ruim 3,5 jaar, zo leuk om te blijven zien hoe je blog dan groeit. Persoonlijke artikels vind ik zelf ook heel leuk om te lezen. Zelf merk ik alleen dat op mijn blog het minder wordt gelezen helaas.
Sara | MevrouwMiauw zegt
Ik begrijp je keuze helemaal. Ik heb er zelf weinig moeite mee om persoonlijk te bloggen maar ik denk wel na over de toekomst. Ik ben momenteel aan het solliciteren en ik zou graag doceren op een HBO. Als ik zo’n baan krijg, vind ik het toch minder prettig dat leerlingen ook persoonlijke dingen van mij op het wereld wijde web kunnen lezen. Ik snap je keuze dus absoluut. Lijkt me ook zo lastig, omdat het zo kriebelt om soms juist persoonlijk te bloggen.
Lisanne zegt
Lastig he.. Blijft toch een dilemma… Succes met solliciteren!
x
chucky1012 zegt
Het is je eigen keuze wat je wilt posten op je blog!
Persoonlijke artikelen zijn zo leuk om te lezen…
Xoxo
smilingbeauties zegt
Poeh, lastig! Ik werk zelf in de zorg, als ambulant begeleidster van mensen met een verstandelijke beperking. Ik deel wel persoonlijke dingen (niet alles!), maar (zo ver ik weet) leest geen enkele cliënt van mij mijn blogs. Ik zal ook nooit tegen hun zeggen, ‘ik heb een hele leuke blog’.